เรื่องเสียวเกย์ เพื่อนร่วมงานสุดหล่อ สวัสดีครับ ผมชื่อ “โจ้” ครับ เหตุการณ์คืนนั้นยังอยู่ในใจผมจนทุกวันนี้ — เมื่อผมก้าวเข้ามาทำงานในบริษัทการเงินแห่งหนึ่ง หนุ่มหน้าตาดีเต็มไปหมด สายตาของแต่ละคนรอบตัวแสดงความเป็นมืออาชีพ แต่ในใจผมกลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ผมยังอธิบายไม่ได้
สองเดือนผ่านไป บริษัทจัดงานเลี้ยงรับน้องใหม่ มีเพลง มีแอลกอฮอล์ และความคึกคักที่ทำให้เส้นประสาทผมสั่น พอมีการประกาศรางวัล “ขวัญใจน้องใหม่” หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อโฆษกบรรยายคุณสมบัติของผู้ชนะ — หนุ่มหล่อมาดเท่ สูง 178 เซนติเมตรขึ้น ใส่เชิ้ตขาวพับแขน กางเกงสีเทา รองเท้าดำ ผมหันมองไปรอบ ๆ แล้วต้องชะงัก — มีเพียงผมกับเขาที่แต่งตัวคล้ายกันอยู่คนละมุมห้อง แต่เขาเป็นรุ่นพี่ทำงานมาก่อนผม เขาคงไม่ใช่น้องใหม่ที่เพิ่งเข้ามา ถ้าไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครไปไม่ได้นอกเสียจากผม
ผมเดินขึ้นไปบนเวทีเล็ก ๆ สั่น ๆ ชอบกล แต่ผมก็ต้องฝืนใจ หลังจากขึ้นไปได้สักครู่ก็มีการสัมภาษณ์และมอบรางวัลโดยขวัญใจคนเก่าจะเป็นผู้มอบของขวัญก็ไม่มีอะไรมากนอกจากช่อดอกไม้ แต่ผมก็คิดไปอีกว่า ใครล่ะคนที่ได้เมื่อปีที่แล้ว พอเชิญคนเก่ามามอบรางวัล ผมก็ได้เจอและมองหน้าเขาชัด ๆ อีกครั้ง เขาเป็นคนที่หล่อมาก ๆ — จมูกโด่ง ดวงตาคมกริบ รอยยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกว่าใจเต้นแรง ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็คนที่แต่งตัวเหมือนผมนั้นแหละ เขาอายุเท่ากันกับผมแต่เขาเข้ามาทำงานก่อน ชื่อเล่นว่า “ปลั๊ก” พอมอบช่อดอกไม้เสร็จแล้วก็จับมือตามธรรมเนียม
“ยินดีด้วยนะ…โจ้” เขาเว้นจังหวะแล้วกระซิบเบา ๆ ข้างหูผม “เดี๋ยวไปฉลองกันที่โต๊ะผมนะ” ผมพยักหน้า ตอบรับคำเชิญแล้วก็ตามเขาไป — ดื่ม คุย หัวเราะ จนความเขินอายถูกแอลกอฮอล์ชำระให้เลือน มีบางช่วงที่สายตาเราสบตากัน จนสุดท้ายผมก็เอ่ยปากขอตัวกลับบ้านบอกว่าบ้านไกล เขาถามผมว่า “บ้านโจ้ อยู่แถวไหนล่ะ” ผมบอกเขาไป เขาบอกว่าถ้าไม่รังเกียจเดี๋ยวเขาจะขับรถไปส่ง หรือจะนอนบ้านเขาก็ได้ ผมบอกขอบคุณเขาเอาไว้โอกาสหน้าดีกว่า เขาก็บอกอีกว่า “ไม่เป็นไร ผมเอารถมา เดี๋ยวผมจะขับไปส่งเอง”
ผมลังเล แต่ในที่สุดก็ตอบตกลง เราไปเที่ยวกันต่อ — ขับจากผับหนึ่งไปยังอีกที่หนึ่ง จนความสนุกคลายเป็นความง่วง และเราจบที่บ้านเขา: บ้านใหญ่ที่อบอุ่น มีความสะดวกสบายมองเห็นได้ชัด น้องสาวของเขานั่งดูทีวีอย่างไม่สนใจพวกเรา เขาพาผมขึ้นไปห้องนอนเขา หย่อนตัวลงบนเตียง ก่อนจะอาบน้ำ ปลั๊กเปิดหนัง AV ญี่ปุ่นขึ้นมา ฉากร้อนแรงบนจอนั้นทำให้ทั้งห้องเต็มไปด้วยบรรยากาศเร่าร้อน— พวกเราถอดเสื้อผ้าอย่างไม่รีบร้อน เหลือกางเกงในตัวเดียว — ผมไม่ต่างกัน เหลือเพียงกางเกงในลายขาวดำตัวโปรดของผม เราไม่อายกันทั้งคู่ กลอกตาให้กันแล้วลูบไล้ตัวเองตามจังหวะ ภาพในจอ
ปลั๊กเริ่มก่อน มือของเขาแทรกใต้ขอบกางเกงใน ลูบไล้เป้าของตัวเองจนแข็งค้าง หัวควยโผล่พ้นออกมาจนเกือบชนสะดือ เขาไม่อายผม ผมเองก็ไม่อายเขาเหมือนกัน ผมจัดการลูบไล้ท่อนเนื้อของตัวเองจนมันตึงขึ้นเต็มกำลัง ความเสียวซ่านกระจายไปทั่วร่าง สายตาเราสบกัน — ไม่มีคำพูดมากมาย ผมรูดท่อนลำจนรู้สึกใกล้น้ำแตก และผมต้องตกใจเมื่อมีมือมาลูบไล้ที่หน้าอกผมและแล้วท่อนเนื้อของผมกำลังถูกปลายลิ้นฉกอยู่ ลิ้นปลั๊กเลียวนท่อนลำของผม จนผมต้องแหงนหน้าขึ้นซี้ดปาก
มือผมจับหัวเขาแล้วก็รั้งเข้ามาหาลำตัวของผมครั้งแล้วครั้งเล่า ผมร้องคราง พยายามยื้อไว้ไม่ให้มันพุ่งเร็วเกินไป จนสุดจะทนได้อีกต่อไป ผมฉีดน้ำควยพุ่งเต็มหน้าเขา จนกระทั่งหยดสุดท้าย เขาใช้ปากทำความสะอาดท่อนลำของผมจนผมต้องบอกให้หยุดเพราะทนเสียวต่อไปไม่ไหว ผมนอนพาดบนเตียงอย่างหมดแรงพอลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ผมก็เห็นเขานอนอยู่ข้างล่าง ที่หน้าอกและหน้าท้องของเขาเปรอะเต็มไปด้วยคราบน้ำรักที่หลั่งออกมามากมาย หลังจากนั้นผมเขย่าแขนเขาเบาๆ เขาก็ไม่ยอมลุกขึ้นบอกว่าง่วงนอนขอนอนก่อน ผมบอกว่า ”ปลั๊กยังนอนไม่ได้ครับ ตัวเปรอะไปหมด ลุกไปอาบน้ำก่อนเถอะนะ” เขาลืมตามองดูผมพร้อมกับดึงผมเข้าไปกอดพร้อมกับพูดว่า “ผม ชอบโจ้น่ะ…โจ้ ชอบผม..ไหม?”
ผมยังไม่ตอบในทันที ความอาย ความกังวล และความต้องการผสมปนเปกัน แต่ผมเลือกตอบด้วยการลุกไปอาบน้ำพร้อมเขา — แล้วเกมส์ที่สองก็เริ่มขึ้นอีกครั้งในห้องน้ำ ในห้องน้ำ ไอน้ำเกาะกระจกเป็นฝ้า ความเย็นของน้ำจากฝักบัวไหลลงมาแต่กลับไม่สามารถดับความร้อนระหว่างเราได้เลย ปลั๊กผลักผมชิดผนัง มือของเขากดไหล่ผมเบา ๆ ก่อนจะโน้มลงมาจูบอย่างดุดัน ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาจนผมหายใจแทบไม่ทัน เสียงน้ำไหลผสมเสียงครางต่ำ ๆ ของผม มันยิ่งทำให้บรรยากาศเร่าร้อน ปลั๊กขบกัดที่ใบหูผมพร้อมกระซิบ
“โจ้…ผมอยากเย็ดตูดโจ้ให้ขาดใจ” ประโยคนั้นทำให้ผมตัวสั่น หัวใจเต้นแรง เขาเลื่อนมือลงไปบีบสะโพกผมแน่น ดันให้ผมแอ่นรับกับท่อนควยที่แข็งโด่ของเขาที่ดันเข้ามาจนผมสะดุ้ง เขากดริมฝีปากลงมาตามลำคอผม ไล่เลียจนถึงยอดอก แล้วดูดแรง ๆ จนผมต้องร้องครางออกมา มือผมขยุ้มเส้นผมของเขาแน่น ยิ่งเขาขบกัดเบา ๆ ความเสียวก็ยิ่งพุ่งขึ้นจนผมเผลอแอ่นอกให้เขาลิ้มรส
ปลั๊กคุกเข่าลงตรงหน้า สบตากับผม หัวใจผมเต้นเมื่อเขาอ้าปากครอบลงที่ควยผมทันที ความร้อนจากปากเขาห่อหุ้มท่อนควยผมแน่น ลิ้นร้อนตวัดวนอย่างชำนาญจนผมเผลอครางชื่อเขาออกมาหลายครั้ง “อ๊า… ปลั๊ก….ผมเสียว…” เขาไม่หยุด กลับยิ่งเร่งจังหวะ มืออีกข้างช้อนยกต้นขาผมขึ้น ทำให้ผมเกือบเสียหลัก แต่ก็กลายเป็นท่าที่ทำให้เขาล้วงเข้ามาได้ถนัด นิ้วหนาของเขาแทรกเข้ามาอย่างมั่นคงในจังหวะที่พอดีกับการดูดดุน ปลายเล็บครูดเบา ๆ จนผมแทบจะขาดใจ ผมดิ้นพร่านไปกับผนัง มือทั้งสองข้างยันกำแพงไว้ เสียงครางหลุดออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ปลั๊กเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดด้วยเสียงพร่า ๆ
“ของโจ้… หวานกว่าที่คิด” ยังไม่ทันให้ผมตั้งตัว เขาก็จับเอวผมแน่น ดันให้หันไปชิดกำแพง แล้วสอดตัวเข้ามาเบียดแนบกับสะโพกผม ปลั๊กสอดนิ้วเสียดสีกับช่องแคบด้านหลังทำให้ผมสะดุ้งเฮือก น้ำเย็นที่ไหลลงมาตามร่างกลับกลายเป็นเชื้อไฟมากกว่าเดิม “ผ่อนคลายสิ… ผมจะค่อย ๆ ดันเข้าไป” เขากระซิบติดหลังคอ ก่อนจะสอดนิ้วเพิ่มทีละนิ้ว จังหวะเข้าออกแนบแน่นและหนักหน่วงขึ้นเรื่อย ๆ จนผมกัดริมฝีปากแน่น เสียงครางก้องในห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าผมพร้อมแล้ว เขาก็แทนที่นิ้วด้วยท่อนควยจริง ๆ เขาดันเข้ามาช้า ๆ จนผมตัวเกร็ง สะโพกกระตุกไม่เป็นจังหวะ ความแน่นและความลึกที่เขามอบให้ทำให้ผมแทบจะลืมหายใจ
ปลั๊กจับเอวผมตรึงไว้แล้วกระแทกเข้ามาเต็มแรงเสียงน้ำกระทบพื้นดังแข่งกับเสียงเนื้อกระแทกกัน ผมหลุดเสียงครางดังอย่างไม่อาย ปลั๊กเองก็ครางต่ำ ๆ ทุกครั้งที่ดันเข้ามาลึก เขากระแทกถี่ขึ้น แรงขึ้น จนผมต้องจิกกำแพงแน่น ความเสียวแล่นวาบไปทั่วร่างเหมือนถูกไฟช็อต “โจ้… แน่นมาก…ผมไม่ไหวแล้ว” เขาคราง พร้อมกับกระแทกแรงสุดท้ายจนผมปลดปล่อยออกมาเต็มกำแพง เสียงร้องของผมกลบทุกเสียงรอบตัว ในขณะที่เขากระตุกตามมาติด ๆ ปล่อยน้ำรักร้อนๆ ล้นเข้ามาช่องทางผม จนผมขาอ่อนแรง ทรุดลงกับผนัง เราหอบหายใจแรง ใบหน้าผมเปื้อนเหงื่อและไอน้ำ ปลั๊กกดจูบแผ่วเบาที่หลังคอผม ก่อนจะจูงผมกลับไปที่เตียง เราทั้งคู่หมดแรง แต่ยังคงกอดกันแน่นเหมือนจะไม่ยอมปล่อยให้คืนนั้นจบลง
“เจ็บมั้ย?” ปลั๊กถามผมแผ่วเบา ริมฝีปากแตะจูบเบา ๆ ตรงขมับ “ไม่หรอก… แต่หมดแรงจะขยับแล้วต่างหาก” ผมตอบพลางหัวเราะหอบ ๆ เขากอดกระชับแน่นขึ้น ก่อนพลิกตัวดึงผมเข้ามาแนบอก “งั้นก็นอนพักซะ เดี๋ยวผมดูแลโจ้เอง” ในห้องที่ยังอบอวลไปด้วยไอรัก เมื่อทุกอย่างสงบลง เรากอดกันจนหลับไปบนเตียง ถึงเช้าเขาส่งผมกลับบ้านด้วยความอ่อนโยนตามสัญญา “เราเป็นเพื่อน…และถ้าเป็นไปได้ ผมอยากเป็นมากกว่าเพื่อน” ปลั๊กพูดพลางมองตาผมอย่างจริงใจ
ผมกลับบ้านด้วยความรู้สึกหลากหลาย เราสัญญากันว่าจะเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไป…รักกันจนกว่าเราจะต่างคนต่างมีครอบครัว จนบัดนี้…เราก็ยังไม่มีครอบครัว และยังคงรักกันเหมือนเดิมครับ ปลั๊กยังคงเป็นคนพิเศษของผม —เพื่อนร่วมงานที่อยู่เคียงข้างกัน. . .และนั่นก็เพียงพอแล้วสำหรับผม